Dat café, lage zoldering en geen wc ...

In de schaduw van d'oude kerktoren

't vagevier 't halverwege,

een kroeg

dubbel een vierkante meter groot.

Rolkragen barvoets gesandaald,

orerend intellectenvolk

miskend in 't kunstenmaken,

allegaartje bohemien gelijk.

Schetsers en schrijvers,

biervilten vol,

wachtend aan 's werelds grote poort.

Te midden de reizende sterren,

vermeubeld, de maman

ouder dan de eeuw.

Vergroeid in d'aftandse zetel

als was, in die maand mei, tijd stil blijven staan.

Dik onder pijpenrook

gespoord van verschaald bier

te vuur geboren menig revolutie,

tegenaan 't ochtendkrieken

verdronken in 't pintelieren.

Zonen en dochters in 't burger vervlucht,

café der cafés

op een pleintje dubbel een vierkante meter groot

in de schaduw van d'oude kerktoren

't vagevier 't halverwege

rust roestige je geitekop.

"O'de, mijn loeder" ; © Roel Ghysel